Translate

woensdag 20 november 2013

Het beste café

Zo, dat weten we dan weer. Café Olivier uit Utrecht is het beste café van Nederland. Dus met zijn allen daar naar toe?

De jaarlijkse bekendmaking van de Café top100 is weer achter de rug. Café Olivier mag zich het beste café van Nederland noemen, er is een winnaar van de publieksprijs, een snelste stijger, een hoogste binnenkomer, een café met de mooiste website. En er zijn verliezers. Tot de laatste categorie hoort ongetwijfeld café Oosterling in Amsterdam. Ooit getipt als toekomstige winnaar en sindsdien afgezakt tot buiten de top30. Het kan verkeren en je vraagt je af hoe zoiets kan. Van mensen die er regelmatig komen hoor ik dat het café er niet minder op geworden is.

Nu staan er in de top100 ongetwijfeld alleen maar goede cafés. Het is immers maar een zeer klein deel van het totale aanbod in ons land. En dan gaan details tellen. Zo weet ik dat een café ooit uit de top10 verdween, omdat het bij de thee geen schoteltje voor het zakje zat. Aangezien het hier een bierproeflokaal betreft was dit de meeste gasten nog niet opgevallen. Het jaar erop stonden ze overigens weer in de top5.

Vervelender wordt het echter wanneer in de toelichting bij de plek dingen staan die pertinent onjuist staan. Bijvoorbeeld een opmerking dat op het terras geen bediening is, terwijl dat wel degelijk het geval is. In zo'n geval wordt een café gewoon benadeeld, doordat ze een lagere klassering krijgen dan ze verdienen. Ik vraag me dan ook af of er een controle mechanisme is om te checken of de rapporten die over cafés worden uitgebracht nog kloppen ook. Misset zegt op haar site van wel, maar dan wordt het lastig om te begrijpen hoe dergelijke missers kunnen ontstaan.

Een ding weet ik in elk geval zeker: bij Olivier zullen ze deze ranglijst de beste vinden die er is. In Meppel zullen ze waarschijnlijk betogen dat de publieksprijs veel belangrijker is, omdat het tenslotte het publiek is waarvoor je het allemaal doet. Weer ergens anders zullen ze het belang van een goede internet site benadrukken. En de verliezers zullen vooral benadrukken dat zo'n lijst maar relatief is en dat de waardering van hun vaste gasten veel belangrijker is.

Ondertussen gaan de rapporteurs weer op pad en begint het circus weer van voren af aan. Volgend jaar om deze tijd zullen dan weer winnaars en verliezers bekend worden gemaakt. Olivier zal daar dan in ontbreken, omdat de winnaar een tijd lang naar de eregalerij verdwijnt. Alle kans dus voor de huidige nummer 2 om dan te winnen? Dat valt nog te bezien als we de ontwikkelingen bij Oosterling bekijken...

vrijdag 15 november 2013

Het ultieme antwoord?

"Die entgültige Antwort auf die Frage  nach dem wahren Pils" Wie weet hoe goed mijn Duits is zal direct herkennen dat deze tejst niet van mij komt. Hij staat op een fles. Maar is het waar?

Het flesje is van Brauerei Rittmayer OGH en het gaat om BITTER 42. Die 42 slaat dan op de bittereenheden en het bier is volgens nog steeds hetzelfde etiket voor alle "Aromahopnerds". Toch benieuwd wie zich door zo'n aanduiding aangesproken voelt. Nu ben ik niet iemand die goed is in uitgebreide proefnotities met prachtige volzinnen over diverse kleuren fruit en dergelijke. Die zal ik nu dan ook niet geven.

Maar ik vraag me wel af waar die claim als zou dit het ultieme antwoord zijn op de vraag naar een echte pils. Dat komt dan niet eens doordat naar mijn mening het ultieme antwoord 42 moet zijn en ze er dus een naast zitten. Het komt meer omdat ik me af zit te vragen of dat ultieme antwoord wel bestaat als het om Pilsener gaat en zo ja hoe dat ultieme antwoord zou moeten luiden. Ik ken diverse Pilseners en een aantal daarvan zijn uitstekend te drinken. Vooral de Duitse en de wat meer bittere Nederlandse kan ik wel waarderen. Aan mijn enige deelname aan de ABT proefwedstrijd heb ik wel over gehouden dat ze verrekte lastig uit elkaar zijn te houden. Dat nog niet eens vanwege het feit dat ik hem fout had, maar vooral ook omdat anderen hetzelfde probleem hadden.

Deze Pils van Rittmayer uit Hallendorf zou daar dus op enige manier boven uit moeten steken. Het spijt me, maar mij is dat niet opgevallen. Ja hij was best mooi en had een lekkere hop bitterheid.Maar steekt hij echt uit boven bijvoorbeeld Jever? Als het zo is, dan is dat mij ontgaan. Ik vraag me ook af of kenners ijn een blindproeverij deze er echt uit zouden halen en prijzen als de ultieme Pilsener. Als dat zo is, dan hoor ik dat graag. Tot die tijd houd ik het echter gewoon op: een mooie Pilsener die zich zeker kan meten met andere.

Voel ik me nu bekocht? Wel nee! Ik zoek helemaal niet naar een ultiem antwoord. Ik zoek gewoon naar lekker bier en dat is het. Maar die overdreven reclamepraat hoeft van mij niet, zeker niet van een brouwerij uit Beieren. Laat die jongens en meiden gewoon doen waar ze goed in zijn: goede bieren brouwen!

dinsdag 5 november 2013

Keuringen, wat heb ik er aan

Ze zullen ongetwijfeld niet helemaal vergelijkbaar zijn, maar als ik de verkiezing van het beste Bockbier en de Brussels Beer Challenge bekijk vraag ik me af wat ik daar als consument nu aan heb.

Zowel tijdens de presentatie van de uitslag van de verkiezing van het beste Bockbier als op de site van de Brussels Beer Challenge viert de objectiviteit hoogtij. Persoonlijke smaak speelt geen rol, de proevers zijn professioneel en er is sprake van stijlen dan wel “homogene categorieën in hun oorsprong”. Wat ik me daarbij precies voor moet stellen wordt dan weer een stuk lastiger, in beide gevallen is een beschrijving van stijl dan wel categorie ongetwijfeld aanwezig, maar voor mij niet vindbaar.

Wat in Brussel ook volstrekt geheim moet blijven is welke brouwerijen niet gewonnen hebben. Naar verluidt willen brouwers liever niet mee doen als de kans bestaat dat dit bekend wordt en ze niet in de prijzen vallen. Voor mij als consument blijft het dus volstrekt duister of brouwerijen die niet op de lijst met winnaars staan minder goed zijn of dat ze gewoon niet mee deden. Dat werpt ook de vraag is of de winnende bieren gewoon de beste zijn, of dat ze toevallig door een brouwer met wat meer lef gebrouwen zijn. De vraag hoe groot de verschillen tussen de winnende bieren en de rest is blijft bij beide keuringen onbeantwoord. Als consument mag ik de winnaars weten en de rest blijft strikt geheim.

Bij de verkiezing van het beste bockbier komt daar nog wat bij. Waarschijnlijk omdat er categorieën zijn die anders slechts een gering aantal deelnemers kennen en het ook niet wenselijk is een ellenlange lijst met winnaars te presenteren zijn categorieën bij elkaar gestopt. Dat levert af en toe voor de toeschouwer onbegrijpelijke lijsten met winnaars op, waarin een pompoen rozijnenbier en een rookbock gebroederlijk bij elkaar staan. Uiteindelijk zal het allemaal wel kloppen volgens de regels en zal elk bier binnen zijn eigen stijl zijn beoordeeld, maar ik vind het wat raar staan. En ik hoor om me heen dat ik niet de enige ben.

Nu wil ik met bovenstaand verhaal niet beweren dat de organisatie van een of  beide keuringen niet integer zou zijn en ook de deskundigheid van de jury’s trek ik niet in twijfel. Ik krijg echter wel het gevoel dat dergelijke keuringen vooral bedoeld zijn voor de professionals in de bierwereld. De website van de Brussels Beer Challenge suggereert dat ook. Als consument mag ik er verder naar kijken en de winnaars toejuichen. En verder natuurlijk gewoon verder gaan met mijn zoektocht naar mooie bieren of ze nu gewonnen hebben of niet. Waarbij ik één ding zeker weet: mijn bevindingen zijn puur subjectief en bij mij gaat het niet om de vraag of een bier binnen de stijl blijft en neemt "lekker vinden" een grote plaats in. Wat een brouwer of wie anders daar dan aan heeft is natuurlijk dan weer de vraag!