We schrijven de jaren 80 van de vorige eeuw. Op TV verschijnt een programma van ene Michael Jackson. "I don't sing and I don't drink Pepsi" meldt hij. Het is de eerste aflevering van een serie: The Beerhunter. In die serie behandelt hij in elke aflevering een land. België natuurlijk, Engeland, Duitsland, Nederland en zo voort. En ook de Verenigde Staten van Amerika. In die aflevering verhaalt hij over een brouwerij die al sind 1896 bestaat en in 1965 op het punt stond om opgeheven te worden. Ene Fritz Maytag hoorde dat zijn favoriete bier dreigde te verdwijnen en haastte zich om 51% van de brouwerij te kopen en daarmee de zaak open te houden. Jackson volgt het personeel van de brouwerij in het programma op reis naar de plaats waar de Gerst wordt geoogst, om hier van getuige te zijn. In mijn herinnering zat er onderweg ook nog een bezoek aan een collega micro brewer om daar een biertje te doen. De boodschap: naast al die mega brouwerijen zijn er ook nog andere. Waar aandacht is voor het brouwen van een goed bier en waar het personeel ook persoonlijk bij het hele proces betrokken is. Vanaf de oogst van de gerst tot aan het eindproduct. Voor mij een hele openbaring.
Nog een openbaring was het bier zelf. Ik weet niet wanneer ik voor het eerst een bier van hen geproefd heb, maar wel dat daarmee het idee dat in de VS alleen maar slappe zooi wordt gebrouwen dat het niet haalt bij Heineken de vuilnisbak in kon. Dit was uitermate goed te drinken! Of het nu het Steam Beer was of de Porter of welk ander bier dan ook: ik werd er wel vrolijk van en dat word ik nog steeds.
Wat ik niet wist dat de Wildeman ook het eerste cafe in ons land was waar het bier op de tap verscheen. En blijkbaar zijn ze dat daar in San Fransisco nog niet vergeten. Het was de reden dat ze Ja zeiden op het verzoek om een bier te brouwen voor het 30 jarig bestaan van In de Wildeman. Waarmee ze weer een primeur hadden: het was het eerst dat ze een bier voor één café brouwden. Het bier, Anchor Wild Princess, is gebrouwen naar een van de vele recepten die er schijnen te zijn voor een Prinsessebier. Het bevat Anijs, Sinaasappel en Koriander begreep ik. Het werd met de andere jubileumbieren gepresenteerd op 14 april van dit jaar.
En 5 maanden later stond daar dan Scott Ungermann , de brouwer van Anchor. Ingeleid door Simon Fokkema en Rick Kempen vertelde hij een misschien niet heel groot, maar uiterst eminent gezelschap over de geschiedenis van de brouwerij, zijn geschiedenis en over het jubileumbier. Naar zijn zeggen was het Princessebier nu beter dan toen het de brouwerij verliet, omdat de smaken wat meer met elkaar vervlochten waren.
Na de presentatie was er ruimte om met Ungermann in gesprek te gaan en natuurlijk om diverse bieren van de brouwerij te drinken. Het bleef nog lang gezellig in de Wildeman. Alleen zit ik nog wel met de vraag die ik wel had willen stellen, maar niet aan toe kwam. Zouden ze nog steeds elk jaar samen de gerst oogst mee maken?
